-
1 dostawać
I. vi1) ( otrzymywać) pensję, pieniądze, prezent: bekommen, erhalten, kriegen ( fam); nagrodę: erhalten; zastrzyk: bekommen, kriegen ( fam)dostać całusa ein Küsschen bekommendostać karę bestraft werdendostać posadę/pracę eine Stellung/eine Arbeit finden2) ( zachorować na coś)dostać grypy/kataru Grippe/Schnupfen bekommendostać wypieków einen roten Kopf bekommen, errötenktoś dostaje zawrotu głowy jdm wird schwindligdostać w skórę Prügel kriegen ( fam)II. vr1) ( przypaść komuś w udziale)dostać się komuś nagroda: jdm zuteil werdendostać się w czyjeś ręce in jds Hände geraten, jdm in die Hände fallen2) ( znaleźć się gdzieś) gelangen, geratendostać się na studia einen Studienplatz bekommendostać się do niewoli in Gefangenschaft geratendostać się do więzienia ins Gefängnis kommendostać się do środka hineingelangen, hineingehendostać się pod koła samochodu unter ein Auto geraten, überfahren werdendostało mu się er hat was abgekriegt ( fam) -
2 trafiać
trafiać (-am) < trafić> (-ię) pocisk, kamień, kula treffen (w A in A); (znaleźć drogę) den Weg finden; (dostać się) gelangen, kommen;trafiać do środka in die Mitte treffen;trafiać do domu den Weg nach Hause finden;trafiać do więzienia ins Gefängnis kommen, fam. im Gefängnis landen;trafiać do szpitala ins Krankenhaus kommen, fam. im Krankenhaus landen;trafiać w totolotka einen Treffer im Lotto haben;jak tam trafić? wie kommt man dorthin?;czy dobrze trafiłam? bin ich hier richtig?;trafiać na złą pogodę schlechtes Wetter erwischen;piłka trafiła do bramki der Ball ging ins Tor;trafiać na pierwsze strony gazet Schlagzeilen machen;dokument trafił w jego ręce das Dokument ist in seine Hände geraten;trafiać kluczem do zamka das Schloss finden;dobrze trafić pf Glück haben (z I mit D);ten argument do niego nie trafia dieses Argument überzeugt ihn nicht;trafiło do mnie, że … ich habe begriffen, dass …;trafiło na niego fam. es hat ihn erwischt;trafiać się okazja, szansa sich bieten; kupiec sich finden;trafiać się (występować) ab und zu vorkommen, sich manchmal finden;tacy dobrzy dentyści trafiają się rzadko solch gute Zahnärzte sind selten, solch gute Zahnärzte trifft man selten -
3 trafić
trafiać (-am) < trafić> (-ię) pocisk, kamień, kula treffen (w A in A); (znaleźć drogę) den Weg finden; (dostać się) gelangen, kommen;trafiać do środka in die Mitte treffen;trafiać do domu den Weg nach Hause finden;trafiać do więzienia ins Gefängnis kommen, fam. im Gefängnis landen;trafiać do szpitala ins Krankenhaus kommen, fam. im Krankenhaus landen;trafiać w totolotka einen Treffer im Lotto haben;jak tam trafić? wie kommt man dorthin?;czy dobrze trafiłam? bin ich hier richtig?;trafiać na złą pogodę schlechtes Wetter erwischen;piłka trafiła do bramki der Ball ging ins Tor;trafiać na pierwsze strony gazet Schlagzeilen machen;dokument trafił w jego ręce das Dokument ist in seine Hände geraten;trafiać kluczem do zamka das Schloss finden;dobrze trafić pf Glück haben (z I mit D);ten argument do niego nie trafia dieses Argument überzeugt ihn nicht;trafiło do mnie, że … ich habe begriffen, dass …;trafiło na niego fam. es hat ihn erwischt;trafiać się okazja, szansa sich bieten; kupiec sich finden;trafiać się (występować) ab und zu vorkommen, sich manchmal finden;tacy dobrzy dentyści trafiają się rzadko solch gute Zahnärzte sind selten, solch gute Zahnärzte trifft man selten
См. также в других словарях:
wgramolić się — dk VIa, wgramolić sięlę się, wgramolić sięlisz się, wgramolić sięmol się, wgramolić sięlił się pot. «gramoląc się, wejść na coś (np. wysokiego), dostać się do środka, wdrapać się, wleźć» Wgramolić się po schodach na szóste piętro. Dziecko… … Słownik języka polskiego
wgramolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wgramolić sięlę się, wgramolić sięli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wchodząc z trudem, gramoląc się, wejść na coś wysokiego, dostać się do środka; wdrapać się, wleźć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wgramolić się po schodach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wgryźć się — dk XI, wgryzę się, wgryziesz się, wgryź się, wgryzł się, wgryźli się, wgryzłszy się wgryzać się ndk I, wgryźć sięam się, wgryźć sięasz się, wgryźć sięają się, wgryźć sięaj się, wgryźć sięał się 1. «wpić się w coś zębami, szczękami; nagryzając,… … Słownik języka polskiego
kalkulować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kalkulowaćluję, kalkulowaćluje, kalkulowaćany {{/stl 8}}– skalkulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} sporządzać kalkulację; obliczać, szacować, rachować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kalkulować ceny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nietrudno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bez trudu, dużego wysiłku; łatwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nietrudno było dostać się do środka. Nietrudno odszukać właściwy cytat. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego
wleźć — dk XI, wlezę, wleziesz, wleź, wlazł, wlazła, wleźli, wlazłszy włazić ndk VIa, włażę, wleźćzisz, właź, wleźćził 1. pot. «leząc, wolno idąc wejść gdzieś, pod coś, do środka czegoś» Wleźć do wanny. Wleźć do rowu. Wleźć do ogrodu przez dziurę w… … Słownik języka polskiego
wstąpić — dk VIa, wstąpićpię, wstąpićpisz, wstąp, wstąpićpił wstępować ndk IV, wstąpićpuję, wstąpićpujesz, wstąpićpuj, wstąpićował 1. «wejść na krótko, wejść przechodząc, przy okazji; zajść, zajrzeć, wpaść» Wstąpić na kawę, na lody. Wstąpić do znajomych,… … Słownik języka polskiego
wjechać — dk, wjadę, wjedziesz, wjedź, wjechaćał wjeżdżać ndk I, wjechaćam, wjechaćasz, wjechaćają, wjechaćaj, wjechaćał 1. «jadąc znaleźć się gdzieś, w obrębie czegoś, dostać się dokądś, do środka, do wnętrza czegoś, na teren czegoś» Wjechać gdzieś… … Słownik języka polskiego
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
wkręcić — dk VIa, wkręcićcę, wkręcićcisz, wkręć, wkręcićcił, wkręcićcony wkręcać ndk I, wkręcićam, wkręcićasz, wkręcićają, wkręcićaj, wkręcićał, wkręcićany 1. «ruchem obrotowym umieścić, umocować coś w czymś; kręcąc wepchnąć, wsunąć coś do środka czegoś»… … Słownik języka polskiego